افشای راز «عصر یخبندان» در جزایر اسکاتلند

به گفته محققان، گروهی از جزایر در اسکاتلند می توانند به حل یکی از بزرگترین اسرار سیاره زمین کمک کنند.

آنها دریافتند که بهترین شواهد ورود زمین به بزرگترین عصر یخبندان سیاره، حدود 720 میلیون سال پیش، در جزایر Garulach در سواحل غربی اسکاتلند پیدا شده است.

با توجه به راز بقا، عصر یخبندان بزرگ، که تقریباً کل سیاره را در دو مرحله به مدت 80 میلیون سال پوشانده بود، لقب «زمین گلوله برفی» داده شد.

در پایان این دوره، زندگی حیوانات برای اولین بار بر روی زمین ظاهر شد.

به استثنای جزایر Jarulach، صخره هایی که حاوی شواهدی از این یخبندان هستند تقریباً در همه جا گم شده اند.

محققان امیدوارند که سنگ های این جزایر به ما بگویند که چرا زمین برای مدت طولانی یخ زده بود و چرا این یخ زدن برای پیدایش حیات در این سیاره ضروری بود.

اما لایه‌های سنگ را می‌توان به‌عنوان صفحاتی از یک کتاب تاریخی در نظر گرفت که هر لایه حاوی جزئیاتی درباره وضعیت زمین در مقطعی از زمان در گذشته‌های دور است.

اعتقاد بر این است که تمام کارهای منتهی به دوره مهم زمین گلوله برفی به دلیل فرسایش سنگ ها در نتیجه عصر یخبندان از بین رفته است.

اکنون، تحقیقات جدید محققان دانشگاه کالج لندن (UCL) نشان داده است که صخره های Jarulach در طول عصر یخبندان دست نخورده باقی مانده اند.

شاید این تنها مکان روی زمین باشد که در آن گزارش دقیقی از نحوه ورود زمین به یکی از فاجعه بارترین دوره های تاریخ سیاره نگهداری شده است.

این مکان همچنین می تواند شرایط زمین را در زمانی که اولین نشانه های حیات حیوانات پس از ذوب شدن گلوله برفی صدها میلیون سال پیش ظاهر شد، برای محققان فراهم کند.

در آن زمان، موقعیت اسکاتلند بر روی کره زمین بسیار متفاوت از امروز بود، زیرا قاره ها در طول میلیون ها سال تغییر کرده بودند.

در آن زمان اسکاتلند در جنوب خط استوا قرار داشت و در حالی که بقیه سیاره به شدت یخ زده بود، این منطقه آب و هوای نسبتاً گرمسیری داشت.

پروفسور گراهام شیلدز، استاد دانشگاه کالج لندن که این تحقیق را رهبری می کرد، به بی بی سی گفت: “تاریخچه ورود زمین به عصر یخبندان در اسکاتلند ثبت شده است، در حالی که هیچ اثری از آن در سایر نقاط جهان یافت نشده است.” “

وی افزود: آثار یک دوره بحرانی که بیش از چندین میلیون سال طول می کشد در سایر نقاط زمین به دلیل فرسایش ناشی از یخ ناپدید شده است، اما همه اینها در لایه های سنگی در Jarulach باقی مانده است.

این جزایر در منطقه Inner Hidders اسکاتلند خالی از سکنه هستند و در حال حاضر تنها گروهی از محققین که در این منطقه تحقیقاتی انجام می دهند از تنها ساختمان جزیره اصلی برای کار خود استفاده می کنند. ویرانه های یک صومعه سلتی قرن ششم هنوز در این جزیره وجود دارد.

این دستاورد مرهون تلاش های الیاس روگن، دانشجوی دکترا است که تحقیقات خود را زیر نظر پروفسور شیلد انجام داده است. نتایج این تحقیق در مجله انجمن زمین شناسی لندن منتشر شد.

الیاس اولین کسی بود که لایه‌های سنگی را تاریخ‌گذاری کرد و متوجه شد که این لایه‌ها مربوط به دوره‌ای مهم از تاریخ حیات در سیاره زمین است که مشابهی در سایر نقاط جهان ندارد. در سازه های سنگی سایر نقاط جهان اثری از این دوران بحرانی وجود ندارد.

اکتشافات او جزایر Jarulach را به کانون علمی تبدیل کرد و او به دریافت “پیچ طلایی” افتخار می کند. سنبله طلایی به مکان هایی اختصاص دارد که بهترین آثار از لحظات مهم زمین شناسی در تاریخ زمین در آنها باقی مانده است.

این میخ به زمین کوبیده می شود، اگرچه برای جلوگیری از بردن آن توسط سارقان، از طلا ساخته نشده است و فقط رنگ آن طلایی است.

الیاس برای اینکه اهداکنندگان گلدن اسپایک را متقاعد کند که اهمیت این جزایر را بپذیرند، چندین داور از کمیته جوایز گلدن اسپایک، که رسماً به عنوان کمیته فرعی کرایوژنین شناخته می‌شود، چندین بار برای دیدن صخره‌ها به سایت برد. جزایر جارولاچ

گام بعدی در اعطای پیچ طلایی شامل دعوت از جامعه بزرگتر زمین شناسان است تا اعتراضات خود را نسبت به جایزه مطرح کنند یا اگر کاندیدای بهتری برای آن در نظر گرفته شوند، آن را به کمیته برسانند.

اگر اعتراضی نباشد، سال آینده میخ طلایی به صخره های این جزایر کوبیده می شود. اعطای این جایزه باعث افزایش علاقه علمی به این مکان می شود و منجر به تامین مالی بیشتر تحقیقات می شود.

اگر این جایزه تایید شود، دکتر تونی اسپنسر که برای اولین بار 60 سال پیش به عنوان یک محقق جوان اهمیت این سنگ های رسوبی را شناسایی کرد، بسیار خوشحال خواهد شد.

او به بی بی سی نیوز گفت: “حدود 50 مکان وجود دارد که می توانید برای قرار دادن این نشان افتخار انتخاب کنید، اما این مکان دارای بزرگترین ذخایر زمین شناسی است و آثار دوره های متوالی را در خود جای داده است.”

وی افزود: به این ترتیب به نظر می رسد اولین نقطه زمانی که اثر مهم عصر یخبندان پیدا شد، محافظت می شود.