بی خوابی حاد الزاما منجر به سکته قلبی نمی‌شود

علیرغم ادعاهایی مبنی بر تاثیر بی خوابی بر سکته قلبی، نتایج تحقیقات انجام شده توسط محققان دانشگاه علوم پزشکی تهران نشان می دهد که بی خوابی شدید لزوماً اثرات مضری ندارد.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران، علی رضا ایمانی استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: این پروژه با عنوان «بررسی تاثیر کم خوابی حاد قبل از سکته قلبی و نقش نورون های اکسی توسین در هسته پارا بطنی بر روی عملکرد سیستم عصبی سمپاتیک. وی با بیان اینکه سیستم و آسیب های ناشی از ایسکمی و خونرسانی مجدد در مش سوری اجرا شده است، گفت: با وجود پیشرفت های چشمگیر در سال های اخیر، بیماری های قلبی عروقی همچنان یکی از علل اصلی مرگ و میر در جهان محسوب می شود.

به گزارش روابط عمومی بنیاد ملی علوم ایران، نارسایی قلبی یکی از مهم ترین علل مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی محسوب می شود که شیوع آن با افزایش سن جمعیت رو به افزایش است و ادامه داد: برای این منظور. هدف، درمان های پزشکی گسترده ای پیشنهاد شده است که با کاهش میزان مرگ و میر ناشی از حوادث قلبی و عروقی سازگار است، اما نارسایی احتقانی قلب، که معمولاً پس از انفارکتوس میوکارد ایجاد می شود، همچنان یک مشکل عمده پزشکی و اجتماعی است.

ایمانی افزود: نارسایی قلبی به عنوان یک سندرم بالینی پیچیده شناخته می شود که در نتیجه تغییرات عملکردی و ساختاری در قلب ایجاد می شود که باعث اختلال در توانایی قلب بیمار برای پمپاژ موثر خون از قلب بیمار به سایر بافت ها برای رفع نیازهای متابولیکی آن می شود سرفه و تجمع مایع در ریه ها و سایر بافت ها خستگی زودرس، ناتوانی جسمی و ضربان قلب نامنظم.

این محقق ادامه داد: در این مطالعه و بر اساس شواهد موجود بر آن شدیم تا تأثیر تجربه بی خوابی حاد قبل از سکته قلبی را بر مهار یا آزادسازی اکسی توسین از نورون های هسته پارا بطنی بررسی کنیم و در این راستا، رابطه بین سطح اکسی توسین و تغییر در عملکرد سیستم سمپاتیک در ارزیابی تأثیر بی خوابی حاد.

وی افزود: یکی از دلایلی که در طرح فعلی بر نقش بی خوابی حاد متمرکز شدیم این است که بسیاری از اعضای جامعه پزشکی حداقل هفته ای یک بار به صورت شبانه روزی کار می کنند و در این شیفت ها دچار کم خوابی شدید می شوند. این بی خوابی حاد منجر به فعال شدن سیستم سمپاتیک می شود.

ایمانی خاطرنشان کرد: با وجود نگرانی‌ها در مورد اثرات مضر بی‌خوابی، در مطالعات قبلی خود نشان داده‌ایم که بی‌خوابی شدید لزوماً اثرات مضری ندارد و شاید بتوان این یافته‌ها را در شرایط بالینی مانند مواردی که بسیاری از اهالی پزشکی تجربه کرده‌اند، اعمال کرد. جامعه با آزمایش و تعمیم به نوعی می توان از اضطراب این افراد در این زمینه بکاهد.