خاندوزی نگران عزل مدیران اتوبوسی خود است +عکس

«تخصص 24» نوشت: شاید اگر روزی گفته می شد که آقای احسان خاندوزی در روزهای پایانی وزارتش و در اولین روزهای دولت چهاردهم گفته بود که مدیران اتوبوس را عوض نکنید، خیلی ها از حرف های خاندوزی می گذشتند. با کنایه یک لبخند و ناباوری بعد از گذشت سه سال از وزیری که در دوران وزارتش به ویژه از دانشگاه امام صادق (ع) در خیابان سورسافیل و جلوی درب وزارت اقتصاد و دارایی اتوبوس را پیاده می کرد. عدم صداقت و دروغگویی خود را نشان می دهد. پس چرا باید باور کنیم که این جمله را با حسن نیت گفته است؟

مدیران اتوبوس در وزارت مسکن

سید احسن خاندوزی در مراسم افتتاحیه ترم سوم مدرسه تابستانی سیاست اقتصادی گفت: نباید در اتوبوس مدیران را عوض کنیم، بلکه باید به این بستگی داشت که چه کسی می تواند راهگشای حل مشکلات کشور باشد. باید بین موسسات تحقیقاتی و مراکز سیاست گذاری ارتباط برقرار شود. شاید بتوان مشق شب را انجام داد و با دانشگاه قرارداد بست، اما درآمد بلندمدت و بلندمدت ندارد.»

البته این سخنان خاندوزی با انتقادات زیادی همراه بود. یک وزیر توانست با افزایش چند صد درصدی مالیات و وضع مالیات بر شهروندان ایرانی، جای پای خود را محکم کند به نظر می رسد او این بار نگران اخراج مدیرانی است که با اتوبوس به وزارتخانه رفته اند.

چرا وزیر اقتصاد نگران برکناری مدیران اتوبوسرانی خود است؟

عجیب است که اعضای هیات وزیران در این دولت همواره در خصوص مدیران اتوبوسرانی به دولت های قبلی خود انتقاد داشتند، اما نه تنها مدیران اتوبوس را به بدنه وزارتخانه ها از جمله وزارت اقتصاد و دارایی معرفی کردند، بلکه اکنون وزیر اقتصاد در دولت به طرز عجیبی از اخراج مدیران اتوبوسی خود نگران است و اتفاقاً از کفش معکوس استفاده می کند و از ترکیب جدید «اتوبوسی مدیران» یاد می کند.

اینجاست که باید گفت، شگفت انگیز است که وقتی مدیران را می آورند اشکالی ندارد، اما اگر یکی بخواهد این مدیران نالایق را برکنار کند، اخراج اتوبوس محسوب می شود؟ عجیب‌تر این است که مدام از دولت‌های قبل از خود انتقاد می‌کردند، اما هیچ ایرادی در خود و وضعیتی که در اداره کشور ایجاد کردند ندیدند.

ضمناً در وزارتخانه آقای احسان خاندوزی از مدیران ضعیف، ناکارآمد و کم تجربه در بانک ها، بیمه مرکزی، بیمه ها و بورس استفاده شده است که این روزها وضعیت بی رویه ای را برای اقتصاد کشور به وجود آورده است و این روند نشان می دهد که و توسط به هر حال، وزیر اقتصاد آینده باید بدون ترس و لغزش، جایگزینی مدیران ناکارآمد را در اولویت اول خود قرار دهد.

کافی است به جدول زیر نگاه کنید تا برخی از مدیران اتوبوسرانی که تنها از دانشگاه امام صادق(ع) وارد ساختمان های اقتصادی کشور شده اند را بشناسید، مدیرانی که به نظر می رسد اکنون نگران وضعیت خود هستند.

به گفته وزیر خزانه خالی است

البته این قسمت تنها حرف های عجیب احسان خاندوزی نبود. وی در بخشی دیگر از سخنان خود درباره مانده بیت المال گفت: با وجود تلاش های دولت 13 همچنان شاهد ظلم در حق بیت المال هستیم. به ما بگویید آیا موجودی خزانه کم نیست؟

سوال خوبی است، اما وزیر باید این سوال را به مشاوران، نمایندگان و کارشناسان این حوزه می‌فرستاد، چرا که به نظر می‌رسد آنقدر رفت و آمد با اتوبوس وجود دارد که اکنون در حضور وزیر این سوال را مطرح می‌کند. خبرنگاران نسبت به اعداد ارائه شده انتقاد دارند.

ماجرا از این قرار است که پس از اعلام موجودی خزانه در پایان دولت سیزدهم توسط وزیر امور اقتصادی و دارایی در نامه ای به مخبر در سمت ریاست نهاد ریاست جمهوری، برخی رسانه ها این مانده را تقریباً هیچ دانستند و فقط حقوق کارمندان در ماه 2.5 درصد محاسبه شد.

وی در نامه وزیر اقتصاد اعلام کرد که همزمان با تکمیل حساب های خزانه 4 ماهه در پایان تیرماه 1403 هجری شمسی بر اساس اطلاعات کل خزانه داری کشور پس از پرداخت 671 هزار میلیارد تومان به حساب خزانه داری کشور. بودجه کل دولت در 4 ماه، بدهی خزانه به حقوق بانک مرکزی صفر است، خالص درخواست خزانه از سازمان هدفمندسازی حمایتی حدود 8 هزار میلیارد تومان است. هزار میلیارد تومان در حالی که در مرداد 1400 (ابتدای دولت شهید رئیسی) 53 همت مبلغی را به بانک مرکزی «بدهی» کرده بود.

در این نامه همچنین آمده است که سهم استقراض و اوراق مشارکت دولت از محل منابع بودجه عمومی از 35 درصد در سال پایانی دولت قبل به 16 درصد در سال پایانی دولت شهید رئیسی کاهش یافته و بر اساس قانون بودجه در 1403 به 10 درصد می رسد.

در خصوص انتشار فوری اوراق قرضه دولتی، بر اساس اطلاعات خزانه داری کل کشور، حدود 70 درصد ظرفیت اوراق امسال به دولت چهاردهم واگذار شده است، در حالی که در سال 1400 حدود 57 درصد اوراق مصوب و در قانون بودجه 1400 دولت شهید اصلی بود.

نکته این است که رقمی که خاندوزی به آن اشاره کرده، فاجعه بزرگی بوده است که به گفته کارشناسان، دولت پزشکی نیز در پرداخت حقوق ماه اول کارکنان دولت با مشکل مواجه خواهد شد. ضمن اینکه پس از اعلام این ارقام گفته شد که موجودی فعلی خزانه که از سوی دولت سیزدهم به دولت چهاردهم واگذار شده، تنها برای پرداخت حقوق 2 تا 3 روز کارمندان دولت کفایت می کند.

البته این اعداد و ارقام به این معنا نیست که در آینده پول نمی آید و دولت قادر به پرداخت حقوق نیست به هر حال بیت المال نه تنها مخزن پول است، بلکه کانالی برای گردش آن است. بلکه برای حفظ پول ثروت بیت المال همزمان با گردش مالی آن علمی است که فقط اقتصاددانان، یعنی اقتصاددانان واقعی می شناسند.

پس از آخرین گزارش وزیر اقتصاد و دارایی از وضعیت خزانه داری، وزارت اقتصاد در اطلاعیه دیگری اعلام کرد که آمار ارائه شده مربوط به پایان تیرماه گذشته یعنی پس از تعیین حقوق کارکنان دولت است. به طور طبیعی حقوق مرداد ماه به صورت تدریجی و با وصول آن به خزانه واریز می شود.

در واقع وزیر اقتصاد آماری را ارائه کرد که به گفته وزارت متبوعش آمار در گردش است نه اعداد نهایی و وزیر این اعداد را بدون توجه به وضعیت روانی کشور اعلام کرد. از سوی دیگر آنچه قابل توجه است این است که دولت سیزدهم همواره مدعی بود که توانسته است فروش نفت، درآمدهای نفتی، سایر صادرات و درآمدهای داخلی را به چندین برابر دولت قبل برساند، اما با وجود همه این ادعاها، دست به کار شد. بیش از 170 میلیون دلار خزانه!

در اینجا باید از آقای وزیر پرسید نتیجه این همه فروش نفت و درآمد و ادعای کلان کجاست؟ مشکل این نیست که وزیر در روزهای پایانی وزارت چقدر باید اعلام کند که منتقدانش را راضی کند، مشکل این است که به جای طلبکار بودن، توضیح دهد که نتیجه این همه ادعا درباره فروش نفت و افزایش وصول مالیات چیست. و چگونه او اکنون می تواند چنین اعدادی را به خاطر بسپارد؟
این سوال ها و سوالاتی از این دست از آقای احسان خاندوزی زیاد است و به شیوه پیشروی “اگر موجودی خزانه خوب است خوب است؟” فرار از زیر بار این سوالات نیز غیرممکن است.

البته عجیب نیست که خاندوزی با انتصاب مدیران اتوبوسرانی در وزارتخانه خود معتقد است اعدادی که اعلام کرده وضعیت خوبی را برای بیت المال نشان می دهد و عجیب نیست زمانی که تمام وزارتخانه او معطوف به اعمال انواع مالیات برای بیت المال بود. شهروندان ایرانی، چندان به روش‌هایی برای تولید ذخایر مالی کشور فکر نمی‌کردند که پایدار نباشد.