ال 90 ایرانی اولین بار در 28 فروردین 1402 معرفی شد، این خودرو در اصل همان تندر 90 معروفی است که پارس خودرو تصمیم گرفت آن را ایرانی کرده و با نام احتمالی آریان وارد بازار کند. این خودرو در ابتدا P90 نام داشت اما به احتمال زیاد نام نهایی آرین برای آن انتخاب شده است.
طراحی قسمت جلوی ال 90 ایرانی محافظه کارانه و مدرن به نظر می رسد و از طراحی خسته کننده ال 90 فاصله می گیرد. قسمت پایینی سپر به صورت اسپرت طراحی شده است و به طور کلی با فرم ساده بدنه ترکیب نمی شود.
طراحی نمای جانبی به جز اضافه شدن فلرهای کوچک گلگیر تغییری نکرده است. قسمت عقب خودرو نیز مدرن طراحی شده و شکل آن یادآور محصولات فعلی رنو است. به طور کلی، طراحی بیرونی P90 مدرن و محافظه کارانه است، اما بدنه ساده آن نادیده گرفته شده است.
طراحی داخلی خودرو مشابه مدل های ال 90 و ساندرو بوده و به جز اضافه شدن برخی امکانات مانند صفحه نمایش اطلاعات سرگرمی و کیلومتر شمار جدید، تغییرات دیگری رخ نداده است.
موتور ME16 که در اصل یک موتور تیوفایو پلاس است در این خودرو وجود دارد. این یعنی قلب تپنده پژو در سینه رنو! نام اصلی این موتور EC5 است که در محصولات گروه پژو-سیتروئن (پژو 2008 و سیتروئن C3)، تارا، رانا پلاس و 207 استفاده می شود.