غول اراکی به مقصد رسید/ محموله تاریخی فوق‌سنگین کشور بعد از یک سال، بالاخره پا به کرمان گذاشت

روزنامه هفت صبح در گزارشی به حمل سازه ای بزرگ به عرض 12 متر، طول 40 متر و وزن 420 تن از اراک به کرمان پرداخت و نوشت: یک سال پیش عکس هایی از حمل و نقل یک سازه عظیم به شبکه های اجتماعی رسید و با توجه به ابعاد آن همه را شگفت زده کرد. این سازه سرانجام در آن روز به مقصد رسمی خود رسید. در آن زمان این شیوه حمل و نقل با سرعت کم و قدرت تراکتور زیاد با رمز و راز زیادی همراه بود. حتی برخی آن را مربوط به حمل و نقل تجهیزات نظامی می دانستند که در نهایت مدت کوتاهی پس از این شگفتی مشخص شد که هیچ ربطی به صنایع نظامی ندارد.

اولین فردی که بیشترین توضیحات را ارائه کرد، مدیرعامل ماشین سازی اراک بود که با ایرنا مصاحبه کرد. از صحبت های او معلوم می شود که این خنک کننده راکتور و قسمت اصلی راکتور استخراج آهن اسفنجی یک شرکت فولاد کرمان است که در کرمان ساخته شده و به سمت مقصد می رود.

ابعاد آن چقدر است؟ این سازه بزرگ 12 متر عرض، 40 متر طول و 420 تن وزن دارد. قطعه ای با این ویژگی ها از مهرماه سال گذشته از مبدا شرکت ماشین سازی اراک به مقصد مجتمع فولاد بوتای ایرانیان واقع در چترود کرمان آغاز شد و به دلیل این حرکت بزرگ، عریض ترین و طولانی ترین محموله در تاریخ لقب گرفت. جهان تاریخچه حمل و نقل بسیار سنگین در کشور.

در آن سال مدیرعامل شرکت ماشین سازی اراک توضیحات کارشناسی داد تا بگوید هدف از این ساختار چه بوده است. به زبان ساده این قطعه فقط یک خنک کننده راکتوری ساخت ماشین سازی اراک است و قرار است قطعات دیگری به آن اضافه شود. ساخت آن حدود 16 ماه طول کشید. به نظر می رسد پیش از این سه قطعه دیگر در آمریکا، فرانسه و آلمان ساخته شده بود و این چهارمین بار در جهان است که چنین قطعه ای ساخته می شود.

پیش از این در «هفت صبح» نوشته بودیم که این پروژه توسط شرکت ماشین سازی اراک اجرا شده اما توسط یک شرکت خارجی به این کارخانه واگذار شده است.

جالب اینجاست که داستان هنوز به پایان نرسیده و هنوز قسمت های بیشتری در راه است. این راکتور زمانی که انتقال تمام تجهیزات آن یک به یک انجام شود، می تواند سالانه دو میلیون تن آهن در کشور تولید کند و به نظر می رسد با این میزان تولید، بخش زیادی از نیاز کارخانه های تولید فولاد داخلی به تامین نیاز است. آهن اسفنجی از خارج حل می شود.

آهن اسفنجی نوعی آهن است که از استخراج سنگ آهن به دست می آید و در فولادسازی استفاده می شود. فیلم های ارسالی از این سازه نشان می داد که روی یک گاری 336 چرخ قرار گرفته است.

باگی چیست؟ محوری شبیه گاری که هزار چرخ نیز نامیده می شود. حالا این وسیله نقلیه را با قدرت چهار کامیون به حرکت در می آوردند. البته با توجه به شیب، گاهی تعداد این گونه تراکتورها به پنج عدد می رسد.

روزنامه خراسان سال گذشته گزارش جالبی درباره روش‌های حمل و نقل خود منتشر کرد که در آن نوشت: «حمل و نقل این حجم از جاده‌های پرپیچ‌وخم و ناهموار بین شهرها، معضل و چالش‌هایی است که تنها یک راننده با تجربه و یک تیم مجرب از عهده آن بر می‌آیند.

قاسم کریمی که همکارانش او را «قاسم فسا» می‌شناسند، اهل فسا در استان فارس است و به گفته دوستانش سلطان راه است. او 42 ساله است و 14 سال است که بارهای بسیار سنگین و ترافیک را با استفاده از چرخ دستی به مقصد می رساند. این عامل اصلی این بار بسیار سنگین است.»

وی در این مصاحبه گفت: تهیه گاری ۲۱ محور ۲۰ روز طول کشید. سپس نوبت بارگیری شد و یک روز کامل طول کشید تا گاری وارد سالن شد و بارگیری را آغاز کرد. او یک هفته را صرف طناب زدن و کشیدن چادر کرد.

هر کیلومتر حرکت آنها به طور متوسط ​​6 ساعت طول می کشد. گاهی 40 کیلومتر را در 5 ساعت و گاهی بیشتر طی می کردند. حتی روزهایی بود که یک کیلومتر کامل پیاده روی می کردند.

این کالاها فقط از ساعت شش صبح تا شش عصر مجاز به تردد هستند و تردد در جاده ها در شب و روزهای تعطیل ممنوع است. علاوه بر این اندازه بزرگ آنها معمولا راه را مسدود می کند و به همین دلیل گاهی توقف می کنند تا رانندگان سایر خودروها به راه خود ادامه دهند.

در راهروهایی که مثلاً پل بود و ارتفاعش کمتر بود چه می کردند؟ مسیری که می رفتند مسیر معمولی بین شهرها بود و جاده خصوصی نبود. به همین دلیل موانع زیادی بر سر راه آنها وجود دارد. مثلاً وقتی تیر برق جلوی دست و پایشان بود، به همین دلیل مجوز باز کردن چراغ و سیم برق را گرفتند. چند نفر در این تیم حضور داشتند؟ یک تیم 20 نفره کارها را به صورت بی سیم هماهنگ می کردند.

دو خودروی اسکورت، دو کارآموز، یک مکانیک خودرو، یک نماینده و 10 خدمه برق با سه جرثقیل برقی آنها را همراهی کردند. در طول مسیر مدیران و مهندسین کارخانه فولاد کرمان به طور مستمر از اجناس بازدید می کردند.

تخلیه محموله کار آسانی نبود و برای تخلیه آن نیاز به جرثقیل مخصوص داشت. مراحل حمل این محموله بزرگ از مهرماه سال گذشته آغاز شد و آنقدر برای مردم جالب بود که در طول سفر با آن عکس های یادگاری زیادی گرفتند.