چه کسی در انتخابات ریاست جمهوری پیروز می شود؟ پزشکان اما به شرط مشارکت 55 درصدی.

بهارین؛ رضا گبشاوی البته می توان پیروز انتخابات ریاست جمهوری سال 1403 را پزشکان پیش بینی کرد البته به شرطی که میزان مشارکت مردم حداقل به 55 درصد برسد.

دستیابی به این سطح از تعامل کار آسانی نیست. خشم اقشار مهم جامعه که در چند انتخابات اخیر به وجود آمد قابل تغییر نیست اما به نظر می رسد به دلایل متعددی در روزهای باقی مانده تا انتخابات شرایط به نفع افزایش مشارکت و رای پزشکان تغییر کند.

اگر نرخ مشارکت مانند گذشته کمتر از ۴۵ یا ۴۰ درصد باشد، یکی از دو گزینه اصولگرایان (گالیباف یا جلیلی) پیروز می شود. میزان مشارکت در انتخابات قبلی (1400) 48 درصد بوده است.

برخلاف بسیاری که در ابتدا تصور می کردند انتخابات 1403 مشابه انتخابات 1400 است (حضور یکی از کاندیدای اصلی اصولگرایان یعنی رئیسی در کنار چند کاندیدای مخفی اصولگرا و یک کاندیدای ضعیف اصلاح طلب یعنی همتی)، این انتخابات شبیه به انتخابات سال 1400 بود. انتخابات 1392. انتخاباتی که با حمایت ها مختل شد پاسخ ناگهانی و غیرمنتظره اکثریت مردم به کاندیدای معتدل (حسن روحانی) که برنامه اصولگرایان برای رسیدن به پیروزی آسان در سایه محرومیت تاریخی است. اکبر هاشمی رفسنجانی و شکست خوردند. الان هم انتظار می رود چنین اتفاقی بیفتد به شرطی که اکثریت مردم به پای صندوق های رای بیایند و رای دهند.

1- فضای اجتماع

از زمان اعلام رسمی نامزدهای ریاست جمهوری در 30 خرداد، فضای جامعه به تدریج انتخاباتی تر شد. هرچه به روز انتخابات 17 تیر نزدیک می شویم، از فضای سرد انتخاباتی دورتر می شویم، هرچند هنوز با فضای انتخابات 92 و 96 فاصله داریم. دو جمعه دیگر، روز رای گیری و هنوز فضای کشور برای برگزاری انتخابات کافی نیست.

هر چه فضای انتخاباتی داغتر باشد (به ویژه در شهرهای بزرگ)، هر چه تعداد رای دهندگان بیشتر باشد، احتمال پیروزی پزشکان بیشتر می شود. افزایش مشارکت به نفع اصلاح طلبان و نامزدهای آنها (پزشکان) و کاهش مشارکت به نفع گزینه اصولگرایان است.

2- پزشکان رقیب

بخشی از رای پزشکان از رقبای او می آید. سخنان و مواضع 4 مخالف اصولگرای پزشکان (به استثنای پور محمودی) تبلیغات مستقیم به نفع پزشکان است.

کافی است کاندیداهای اصولگرا لب باز کنند تا مردم بدانند یا به یاد بیاورند که فاجعه چقدر است، به ویژه نسل جدید و خوش بینان. یکی از تولید اینترنت می گوید، دیگری از عمق استراتژیک… یکی از زنان محجبه متروی تهران را تکذیب می کند و دیگری نمی تواند به یک سوال ساده و مشخص درباره چاپ پول پاسخ دهد.

این کاندیداها و بخشی از حامیانشان به دلیل عدم شناخت کافی از جامعه، مسیر جایگاه یابی و تبلیغات را در پیش گرفته اند که سود آن به سبد رای پزشکان سرازیر می شود. موضوعاتی مانند ویژگی های مثبت نامزد خود و ویژگی های منفی پزشکان را مطرح می کنند که اصولاً از نظر اکثریت جامعه نتیجه معکوس دارد.

مقایسه پزشکان با سایر کاندیداهای اصولگرا جلوی چشم مردم است و تفاوت ها مشخص است. پزشکان همسو با مطالبات، اعتراضات و انتقادات اکثریت جامعه هستند، علیرغم اینکه حداقل 4 مدعی اصولگرا حتی حاضر به طرح این مطالبات نیستند، بلکه در جهت مخالف هستند.

3- واقع گرایی

واقع گرایی و تجربه وقایع سه ساله دولت فعلی، اقشاری ​​از اقشار ساکت جامعه را به رأی دادن سوق خواهد داد.

واقع‌گرایی حکم می‌کند که برای حفظ منافع شخصی و عمومی مردم ایران، نه بر اساس احساسات، بلکه بر اساس واقعیت‌های میدانی تصمیم‌گیری شود. در این زمینه، رای دادن در انتخابات ریاست جمهوری، صرف نظر از معنای هنجاری جهانی آن، بیش از هر چیز یک اقدام سیاسی با هدف محافظت از خود، جامعه مدنی و دستاوردهای آن در برابر سیاست هایی است که آن را تضعیف می کند.

صحنه کاملاً واضح است. رئیس جمهور آینده ایران یکی از شش نامزد امروز است. رئیس جمهور با تقریباً تمام اختیاراتش در جزئیات زندگی امروز و فردای ما نقش اساسی دارد و این را نمی توان نادیده گرفت یا انکار کرد. کافی است نوسانات و اتفاقات مختلف در هر دوره ریاست جمهوری را یادآوری کنم. مقایسه وضعیت مسائل گشت حجاب و اینترنت در دو دولت گذشته (روحانی و رئیسی) کافی است.

اگرچه ممکن است انتخاب ایده آلی از میان این شش نفر برای برخی از اقشار جامعه وجود نداشته باشد یا اختیارات واقعی یا عملی رئیس جمهور دقیقاً مطابق خواسته ها نباشد، اما در نهایت یکی از این شش نامزد فعلی خواهد بود که این اتفاق می افتد که آیا اکثریت مردم در صندوق رای حضور دارند یا خیر؟

رئیس جمهور آینده می تواند جامعه مدنی را تقویت یا تضعیف کند. رئیس جمهور آینده می تواند آزادی ها، حقوق و منافع مردم را تقویت یا تضعیف کند. رئیس جمهور آینده می تواند مردم را تقویت یا تضعیف کند. این موضوع بستگی به آرایی دارد که مردم در دو جمعه آینده خواهند داد یا نخواهند داد.

4- انصراف رقبای پزشکی

پیش بینی می شود کاندیداهای اصولگرا با هدف وحدت و جمع آوری آرای هواداران یک به یک از رقابت های انتخاباتی انصراف دهند و تعداد نامزدهای اصولگرا نیز کاهش یابد. تاکنون کاندیداهای قالیباف و قاضی زاده هاشمی برای انصراف چراغ سبز نشان داده اند. طبیعی است که قالیباف انتظار دارد دیگران به نفع او استعفا دهند. بعید است سعید جلیلی به نفع قالیباف کناره گیری کند زیرا آنها از دو جناح مخالف هستند و در انتخابات اخیر مجلس نیز این رقابت بیشتر شد و در نتایج انتخابات ظاهر شد.

این وضعیت نشان می دهد که مانند گذشته بار دیگر با نامزدهای اصولگرای زیرزمینی روبرو هستیم. انصراف این نامزدها به نفع کاندیدای اصلی اصولگرایان باعث جلب حمایت بیشتر مردم از پزشکان می شود.

اما انتظار می رود که اصولگرایان مانند انتخابات گذشته نتوانند به یک گزینه واحد برسند و حداقل سعید جلیلی و قالیباف در صحنه بمانند. در نتیجه آرای اصولگرایان بین این دو نامزد تقسیم خواهد شد. این وضعیت هم به نفع رای پزشکان است.

5- بحث

مناظره های تلویزیونی بین نامزدهای ریاست جمهوری، انتخابات را داغ می کند و اقشار بی تفاوت یا مردد جامعه را به رای می کشاند. به ویژه اینکه مواضع کاندیداهای اصولگرا واضحتر از گذشته خواهد بود و اختلاف آنها با جایگاه اکثریت جامعه بیش از گذشته نمایان خواهد شد.

در این مناظره ها مواضع کاندیداهای اصولگرایان در قبال چالش ها و مسائل اساسی جامعه روشن می شود تا اقشار بیشتری از جامعه با آن ها آشنا شوند و خطر تقویت این مواضع و سیاست ها را بیش از پیش در جامعه احساس کنند. هرگز.

6- تشکیل دولت

دولت فعلی (ریاست جمهوری) در سال 1400 با مشارکت کم (مشارکت 48 درصدی) مردم قدرت را در دست گرفت و به اصطلاح دولت واحد تشکیل شد. در این دولت انتظارات مردم در حوزه های مهمی مانند رفع تحریم ها، حل پرونده هسته ای، بهبود وضعیت اقتصادی، گشت زنی در حجاب و اینترنت برآورده نشد. به خصوص که وضعیت در برخی موارد نسبت به دولت قبلی (روحانی) بدتر شده است.

در نتیجه بخش‌های مهمی از جامعه با تجربه دولت کنونی نمی‌خواهند وضعیت موجود ادامه یابد. صندوق رای راهی کم هزینه برای تغییر آن است. در غیر این صورت متوجه می شوند که سیاست های فعلی دولت فعلی با قوت بیشتری اجرا خواهد شد.

7- خطر افراطیون

در انتخابات پارلمانی گذشته مشارکت در سطح پایینی بود و همزمان برخی از تندروترین چهره ها وارد مجلس شدند. اگر با پیروزی یکی از کاندیداهای اصولگرا، چهره های تندرو بتوانند نقش خود را در دولت تثبیت کنند، احتمال تداوم سیاست های نادرست علیه زندگی عادی و عملکرد مردم جدی تر خواهد شد.