حسین راغفر، کارشناس اقتصادی در گفتگو با «اطلاعات آنلاین» با اشاره به اینکه خواسته اساسی جامعه از دولت چهاردهم رفع محدودیت های معیشتی است، گفت: در همه جوامع اولین شاخص پیشرفت و توسعه همراهی با فضای اقتصادی است توسط سیستم و در نتیجه کنترل تورم. البته کنترل تورم الزاماتی مانند افزایش تولید، کاهش کسری بودجه و… دارد. بنابراین آقای پزشکیان و همکارانش باید در گام اول وارد عرصه اقتصادی شوند و فضای آشفته اقتصادی را هر چه بیشتر سامان دهند.
یکی از اعضای هیئت علمی دانشگاه الزهرا با انتقاد از وعده های تبلیغاتی برخی نامزدها در رقابت های انتخاباتی گفت: عرف غلط این است که در تبلیغات انتخاباتی وعده های بزرگی در مورد تزریق آرامش اقتصادی داده می شود و به همین دلیل توهم امید به وجود می آید. در جامعه شکل گرفته است. وقتی به این وعده ها عمل نشود، مردم احساس ناامیدی می کنند. البته آنچه مسعود مازیکیان را متمایز می کند این است که او نه تنها قول داده بلکه به صراحت گفته است که نمی تواند به وعده رشد 8 درصدی کاندیدای دیگر عمل کند، زیرا شرایط سیاسی و اقتصادی کشور این اجازه را نمی دهد. به او اجازه دهید. بنابراین ما با دولتی مواجه هستیم که تنها وعده آن به مردم «رویکرد کارشناسی» است تا امیدی را در مردم ایجاد کند که اگر قیمت ها کاهش پیدا نکند، حداقل مانند گذشته گرانی عظیمی نداشته باشیم. چند سال.
وی تصریح کرد: یکی از روندهای مهمی که می تواند در احیای فضای موجود در دستگاه های مختلف موثر باشد، تعیین ترکیب وزرا بر اساس صلاحیت و تجربه است نه اینکه افراد بر اساس تعلق به جریان سیاسی خاص انتخاب شوند. یا رابطه با برخی شخصیت ها حضور هیأت وزیران. در این بحث زمانی که پزشکیان کارگروهی را برای تعیین وزرای دولت تشکیل دادند و برای هر وزارت کشور یک کارگروه مشخص تشکیل شد، امیدواریم دولت با حضور چهره ها تصمیمات خود را اتخاذ کند و اجرای آن را پیگیری کند. برنامه ها. کسانی که با تهدیدها و فرصت ها سر و کار دارند، از حوزه مسئولیت خود آگاهی کافی دارند که در نهایت منجر به کارایی می شود.
به گفته وی، گشایش گره های اقتصادی مستلزم تغییر رویکرد در سیاست خارجی است و به همین دلیل تا زمانی که دستگاه سیاست خارجی دولت نتواند فضا را برای تعامل با دنیا ایجاد کند، تیم اقتصادی برای اصلاح شرایط کار سختی دارد. وضعیت موجود. بنابراین نه تنها دولت، بلکه نظام سیاسی نیز باید متوجه باشد که باید دیدگاه خود را تغییر دهد. به عنوان مثال در دولت سیزدهم رایزنی های دیپلماتیک با چین و روسیه با کشورهایی مانند ونزوئلا و پاکستان به پایان رسید و مشخصا در جهت رونق اقتصادی موثر نبود.
این کارشناس حوزه اقتصاد توضیح می دهد: اگر ادامه تحریم ها را که البته احتمال محتمل است فرض کنیم، ایران توانایی ها و دارایی های زیادی دارد که با آن می توانیم در شرایط تحریم تا جایی که ممکن است امور خود را حل و فصل کنیم. . یکی از راه حل ها جدی گرفتن تولید «فرآورده های نفتی» است تا ارز به دست آمده از این طریق با صادرات محصولات تولیدی به کشورهای همسایه به بخش تولید پمپاژ شود و در عین حال بخشی از کسری بودجه جبران شود.
ettelaat به نقل از بهارین