بر اساس آخرین گزارش مرکز آمار ایران، در سال 1400 تنها 23 درصد از معادن کشور دارای واحد بهداشت، ایمنی و محیط زیست (HSE) بودند و در این میان معادن زغال سنگ با 368 حادثه شغلی در صدر حوادث معدن قرار گرفتند. اگرچه حوادث شغلی نسبت به سال های گذشته کاهش یافته است، اما ایمنی معادن به ویژه در بخش زغال سنگ و سنگ آهن همچنان یک چالش است و باعث آسیب های جدی به کارگران می شود.
بر اساس آخرین گزارش مرکز آمار ایران با عنوان «وضعیت ایمنی و بهداشت معادن فعال در کشور طی سالهای 1396 تا 1400»، طی سال 1400 تنها 23 درصد (1407 معدن) از 6 هزار و 25 معدن در کل آنها توسط دولت، بهداشت، ایمنی و محیط زیست (HSE) متحد شدند. بر اساس این گزارش، در سال 1395 از 5353 معدن فعال کشور، 14.2 درصد آنها دارای واحد HSE بودند که این میزان در سال 1400 به 23.4 درصد رسید. طی سال 1400 هجری قمری از 1407 معدن دارای واحد HSE، معادن شن و ماسه سهمی به دست آورد. 19 درصد، سنگ های زینتی 15 درصد، سنگ آهک 15 درصد، قراضه 9 درصد، سنگ آهن 8.8 درصد و سایر معادن با 33 درصد بیشترین سهم را دارند. از نظر نسبت معادن دارای واحد HSE به کلیه معادن در هر فعالیت، معادن سنگ طلا با 80 درصد، استخراج نیکل، آنتیموان و تیتانیوم با 66.7 درصد و زغال سنگ با 63.4 درصد در بین سایر گروه ها رتبه های اول تا سوم را دارند. .
368 حادثه در معادن زغال سنگ در یک سال!
بر اساس نتایج بررسی آماری منتشر شده توسط مرکز آمار ایران، از 6025 معدن فعال کشور در سال 1400، 1406 حادثه کار در 270 معدن رخ داده است. با مطالعه تعداد تصادفات معادن حادثه دیده در سال 1400 مشخص می شود که معادن سنگ آهن، زغال سنگ و شن و ماسه به ترتیب با 390، 368 و 187 حادثه بیشترین تصادفات را داشته اند. به عبارت دیگر هر روز به طور متوسط یک حادثه شغلی در معادن زغال سنگ رخ می دهد. این در حالی است که تعداد معادن فعال در این بخش ها به ترتیب به 250 معدن، 101 معدن و 1616 معدن رسیده است. در معادن سنگ آهن در هر واحد معدنی 1.5 حادثه شغلی، در معادن زغال سنگ در هر واحد معدنی 3.6 حادثه شغلی و در معادن شن و ماسه به ازای هر 10 معدن یک حادثه شغلی رخ می دهد.
بر اساس این آمار، در سال 1400 از مجموع 130 هزار و 358 نفر شاغل در معادن کشور، هزار و 446 نفر معادل 1.1 درصد در معرض تصادف بوده اند که نسبت به سال گذشته 0.5 درصد کاهش داشته است. در میان معادن حادثه دیده، بیشترین تصادفات در معادن سنگ آهن با 428 نفر (29.6 درصد)، معدن زغال سنگ با 368 نفر (25.4 درصد) و معدن شن و ماسه با 187 نفر (12.9 درصد) بوده است. از نظر تعداد افراد درگیر در حوادث نسبت به تعداد کل کارگران در هر فعالیت، زغال سنگ (6.2 درصد)، آنتیموان، نیکل و تیتانیوم (4.2 درصد) و منگنز (1.2 درصد) بیشترین درصد افراد درگیر در معدن را داشته اند. در تصادفات تصادفاتی داشتم در بازه زمانی 1396 تا 1400 نسبت کارگران آسیب دیده از کل کارگران معادن کشور از 9.1 درصد در سال 1396 به 1.1 درصد در سال 1400 کاهش یافته است که میانگین رشد منفی سالانه 11.2 درصدی را در این سال ها نشان می دهد. .
صدمات جدی به معدنچیان
بر اساس آمار منتشر شده از سوی مرکز آمار ایران، علاوه بر مرگ و میر ناشی از حوادث معدن، از جمله آسیبهایی که کارگران در معرض آن قرار میگیرند عبارتند از: جراحات داخلی و ضربه مغزی، قطع عضو، شکستگی، سوختگی، ” “تاول و… “، “مسمومیت و عفونت شدید”، “رگ به رگ شدن و دررفتگی”، “آسیب سطحی و زخم باز”، “خفگی”، “محرک های ناشی از صدا، لرزش و فشار”، “محرک های ناشی از افتادن”. و بالا آمدن، «دما و نور»، «شوک» و «محرکهای ناشی از سقوط و بالا آمدن» ذکر شد. سایر آسیبها». در 1400 نفر از 1406 مجروح، جراحات سطحی، زخم های باز، شکستگی، رگ به رگ شدن و دررفتگی به ترتیب در رتبه های اول تا سوم در میان سایر آسیب های کارگر قرار گرفتند که به ترتیب 40.1٪، 26.8٪ و 1.20٪ را به خود اختصاص دادند. در سال 1400 از 1406 نفر مبتلا، خوشبختانه 1378 نفر (95.4 درصد) بهبودی کامل پیدا کردند و تنها 35 نفر (2.4 درصد) بر اثر حوادث معدن فوت کردند. بقیه مجروحان یعنی 32 نفر از ناتوانی جزئی و نقص در اندام ها رنج می برند. ناتوانی کلی در سال 1400 گزارش نشده است. در سال 1400 پس از میلاد، قسمت های فوقانی (44%)، قسمت تحتانی (30.5%) و سر (7.3%) شایع ترین قسمت های آسیب دیده بودند. آسیب به قسمت های بالایی و پایینی بیشترین آسیب را در سال های مختلف داشته است.