نیاز حیاتی مردم «آزادسازی» شد؛ عواقب موج ۴۰۰ درصدی گرانی دارو!

بهارین:

در روزهای اخیر، “درمان” بیش از هر زمان دیگری گران شده است. بحث دولت و وزارت بهداشت به عنوان حامی اصلی جلوگیری از ورشکستگی تولیدکنندگان دارو است و مسلماً حقیقت زیادی در این بحث وجود ندارد: دولت نمی‌خواهد به داروهای مردم کمک کند و موج آزادسازی و سازش بر سر نیازهای حیاتی مردم یعنی دارو و سلامت فرا رسیده است

جزئیات قیمت شگفت انگیز!

کالایی شدن دارو و درمان پدیده جدیدی نیست، اما این شتاب اخیر تقریباً بی سابقه است. اطلاعیه های منتشر شده از سوی برخی شرکت های دارویی در کدال حاکی از افزایش 415 درصدی قیمت برخی داروها است. به عنوان مثال یک شرکت داروسازی (زهراوی) در اطلاعیه ای که منتشر کرده قیمت جدید دارو را توسط سازنده مشخص کرده است. بی شک سود واسطه ها و داروخانه ها هم به این قیمت های نجومی اضافه می شود.

در این اطلاعیه شاهد هستیم که دارویی مانند آمپول جنتامایسین 20 415 درصد و آمپول ویتامین B12 228 درصد افزایش یافته است.

بار کردن قیمت های بالا در جیب های خالی

چگونه این قیمت‌های بسیار بالا در جیب خالی مردم به‌ویژه بیمه شدگان کم‌درآمد جای می‌گیرد؟ کارگران و مستمری بگیران تا کنون در تهیه دارو، به ویژه دارو برای برخی بیماری ها، مشکلات زیادی داشتند. فرض کنید کارگر یا کارمندی که بیمار سرطانی در خانه دارد و داروهایش مشمول بیمه پایه نیست. محدودیت های پوشش بیمه تکمیلی نیز محدود است و داروهای شیمی درمانی معمولاً باید از جیب پرداخت شود. حالا تکلیف چنین خانواده هایی با این روابط گسسته چه می شود؟

مدت هاست که صحبت از سهم درمان از بودجه خانواده های مزدبگیر به یک شوخی تلخ تبدیل شده است. گاهی اوقات درآمد تمام خانواده برای داروی بیمار کافی نیست. ابراهیم م یک فرهنگی بازنشسته است که همسرش سه سال پیش بر اثر سرطان شدید درگذشت. می گوید: بعد از سی سال کار یک افتخار داشتم که برای درمان و شیمی درمانی همسرم فروختم.

به گفته این معلم بازنشسته، برای تهیه داروهای باکیفیت توصیه شده توسط پزشکیان متخصص، راهی جز رفتن به بازار آزاد دارو وجود ندارد؛ بازاری ظالمانه که به جان مردم اهمیتی نمی دهد و فقط پول و قیمت می شناسد. و اکنون مسلم است که «به زودی» وضعیت بدتر خواهد شد. تحقیقات میدانی ما نشان می‌دهد که کارخانه‌ها هنوز داروهایی را با قیمت جدید در اکثر داروخانه‌ها توزیع نکرده‌اند، اما داروسازان می‌گویند به محض معرفی داروهای جدید، قیمت آن بلافاصله اجرایی می‌شود.

تا پایان سال دارو گران شد و البته موضوع اینجاست که در بودجه سال آینده پول اولویت دارو و کالاهای اولیه کاهش یافته است، یعنی در ابتدای سال جدید. ، به ناچار قیمت بالاتری خواهیم داشت. به گفته غلومریزو تاجردون، رئیس کمیسیون تلفیق بودجه سال 1404، در حالی که در سال های گذشته بودجه بین 40 تا 50 میلیارد دلار بود، امروز تنها بودجه کالاهای اولیه کشور 11 میلیارد دلار است.

قولی که نمی تواند به آن عمل کند!

اما دولت در این افزایش بیش از 400 درصدی قیمت دارو وعده هایی مانند «نگران نباشید» و «به فکر مردم هستیم» داد. او قول می دهد که طبق معمول سازوکار و برنامه ای برای اجرای آن ندارند. نگاهی به آخرین سخنان وزیر بهداشت جمهوری می اندازیم.

محمدرضا ظفرکندی در روزهای گذشته درباره تغییر نرخ ارز و تاثیر این مولفه بر داروها گفت: دارو بر تغییر نرخ ارز و تغییر قیمت آن تاثیرگذار است. اگرچه در نوسانات نرخ ارز، قیمت دارو در نوسان است، اما دولت قصد دارد از دارو و قیمت آن حمایت کند.

وزیر بهداشت درباره نحوه حمایت دولت از قیمت داروها توضیح داد: دولت در نظر دارد مابه التفاوت نرخ ارز را به بیمه ها پرداخت کند. این مبلغ باید به آنها داده شود تا تغییر قیمت دارو از جیب مردم پرداخت نشود.

مفهوم “تفاوت نرخ ارز” تا 400% گران است. اما یارانه داروها چگونه، از چه منبعی و از چه بدهی دولتی باید به بیمه ها پرداخت شود؟ با گرفتن تامین اجتماعی، دولتی که نمی خواهد بدهی انباشته خود به این صندوق را با میلیون ها بیمه بپردازد، چگونه بودجه جداگانه ای برای هزینه های بالای دارویی در نظر می گیرد؟ علاوه بر این، بیمه های پایه مسئولیت پرداخت مقدار کمی از داروهای پزشکی را بر عهده دارند و سقف بیمه اضافی نیز محدود است. آیا سهم بیمه گر از پرداخت تغییر می کند؟ با توجه به این کمبود بودجه، تامین اجتماعی اجازه چنین اقدامی را نمی دهد و قرارداد بیمه تکمیلی مستمری بگیران تا آبان ماه سال آینده با محدودیت محدود، سقف تغییر نمی کند یا لغو نمی شود. به این ترتیب بیمه شده باقی می ماند و پرداخت از جیب شما افزایش می یابد!

آیا وعده وزیر بهداشت ضمانت اجرایی دارد؟ علی ریزو حیدری، کارشناس سلامت و تامین اجتماعی در پاسخ به این سوال: قیمت نهایی دارو به داروخانه ها اعلام شود. بر اساس وعده وزارت بهداشت، مابه التفاوت قیمت در نقطه مصرف باید توسط بیمه ها پرداخت شود، اما در صورت تحقق وعده وزیر، حداقل پرداخت از جیب مردم تغییر نکند. داروهای تحت پوشش بیمه؛ مثلاً اگر مصرف کننده برای داروی 50 ریالی 20 ریال می پرداخت، حالا که قیمت آن به 100 ریال رسیده است، مصرف کننده باید همان 20 ریال را بپردازد.

وی با بیان اینکه «دولت از پرداخت یارانه به تولیدکنندگان و تولیدکنندگان دارو خودداری کرده است»، تصریح کرد: ادعای وزیر بهداشت این است که قیمت دارو را واقعی کرده ایم زیرا تولیدکنندگان ضرر می کنند و ما بیشتر درآمد داریم. دارو. گرانی برای ادامه تولید دارو، اما فشاری وجود دارد که ما به مصرف کننده وارد نمی کنیم. اما چگونه نباید پول مردم در نقطه مصرف افزایش یابد؟ پیش‌بینی من این است که قیمت داروهای مصرفی افزایش می‌یابد، به این معنی که مردم بیشتر از جیب خود برای دارو پرداخت خواهند کرد.

هایدی می افزاید: جداول جدید قیمت منتشر شده توسط شرکت های دارویی اعداد سنگینی را نشان می دهد. داروهایی هستند که 400 درصد افزایش قیمت داشته اند. این عدد بسیار زیاد است و با توجه به اینکه در سال آینده ارز عرضه کالاهای اساسی کاهش و افزایش قیمت خواهد داشت، در پایان سال مجدداً افزایش خواهد یافت.

وعده وزیر بهداشت فقط یک وعده است و هیچ سازوکاری برای اجرای آن ندارد. از سوی دیگر باید پرسید تکلیف کسانی که بیمه ندارند چه می شود، داروهای گرانقیمتی که از پوشش بیمه ای خارج شده اند چه می شود و با کسانی که بیمه ویژه دارند چه باید کرد؟ بیمار، به عنوان مثال، سرطان در خانه. باید از تصمیم گیرندگان بپرسید که دارو را یک شبه 400 درصد گران کردید، چقدر قرار است درمان را تجاری کنید و نیازهای معیشتی مردم را آزاد کنید. به راستی آیا نمی دانند وقتی جان یک بیمار خانواده عزیز زیر تیغ تیز درمان است، چقدر داروی گران قیمت و نخریدن آن نمک در زخم عمیق می پاشد؟!