باستان شناسان جمجمه ای از ماستودون 13600 ساله را در جنوب مرکزی آیووا کشف کردند که به خوبی حفظ شده بود. این احتمال وجود دارد که این موجود همزمان با مردمان ماقبل تاریخ که تقریباً در همان زمان به این منطقه رسیده اند زندگی می کرده است.
به گزارش فرادید. ایالت آیووا می‌گوید: «آیووا شمالی احتمالاً در آخرین عصر یخبندان هنوز زیر یخ بود، اما سپس بخش جنوبی آن عاری از یخ بود و شروع به سبز شدن کرد و حیواناتی مانند ماستودون‌ها به آنجا جذب شدند و شکارچی‌ها مکان خوبی پیدا کردند». . باستان شناس ایالتی جان دوورشاک آنها را زنده یافت.
باستان شناسان 12 روز را صرف حفاری جمجمه در شهرستان وین کردند. دفتر باستان شناس دولتی در پاییز سال 2022 پس از انتشار عکسی از خود در شبکه های اجتماعی از وجود این نمونه مطلع شد.
دوورچاک می‌گوید: «عکس مرد نسبتاً جوانی بود که لبخند بزرگی بر لب داشت و استخوان بزرگی به اندازه 114 سانتی‌متر در دست داشت.
به گفته دانشگاه آیووا، این استخوان، یک استخوان ران، در بستر یک نهر در ملک خصوصی پیدا شد. باستان شناسان در پاییز سال 2023 از این مکان دیدن کردند و عاج شکسته ای را نیز کشف کردند که از خاک بیرون آمده بود. آنها مشکوک بودند که عاج هنوز به جمجمه چسبیده است، بنابراین پروژه حفاری را در این ماه آغاز کردند.
علاوه بر جمجمه، باستان شناسان ابزار سنگی نیز در این مکان پیدا کردند. قدمت این آثار به چند هزار سال پس از مرگ ماستودون می رسد، اما اولین شواهد ثبت شده از حضور انسان در این منطقه است.
این تیم امیدوار است که شواهدی از تعامل انسان با ماستودون، مانند چاقو یا نقاط پرتابه مورد استفاده در شکار و قصابی پیدا کند. آنها همچنین قصد دارند نگاه دقیق تری به خود جمجمه بیندازند که ممکن است حاوی آثاری از برش های ساخته شده توسط انسان باشد.
جمجمه دارای یک قطعه عاج به طول 60 سانتی متر بود که هنوز به آن چسبیده بود. محققان امیدوارند اطلاعات بیشتری در مورد زندگی این موجود خاص از این عاج به دست آورند.
دوورشاک می گوید: «به وضوح امروزه تکنیک هایی برای تعیین تعداد توله ماستودون ماده وجود دارد که به دلیل تغییرات در شیمی بدن در دوران بارداری و تولد به عنوان یک علامت شیمیایی در عاج ثبت می شود.
باستان شناسان و دیرینه شناسان قصد مطالعه و نگهداری فسیل ها را دارند. در نهایت نمونه در نمایشگاه جدیدی در موزه به نمایش گذاشته خواهد شد.
این جمجمه در بستر نهر در ملک خصوصی در شهرستان وین، آیووا پیدا شد
ماستودون ها موجودات عرفانی بزرگی بودند و مربوط به ماموت ها و فیل های پشمالوی مدرن هستند. آنها از زمان میوسن (بین 2.6 میلیون تا 23 میلیون سال پیش) در جهان پرسه زده اند و حدود 10500 سال پیش منقرض شده اند.
طول آن تا 2987 متر و دارای عاج های بلند و خمیده به سمت بالا بود. ماستودون ها از دندان های بزرگ و تیز خود برای جدا کردن برگ ها و سایر گیاهان استفاده می کردند. آنها کمی کوچکتر از ماموت های پشمالو بودند، اما از نظر اندازه شبیه به فیل های امروزی بودند.
دانشمندان درباره علت انقراض ماستودون ها و ماموت های پشمالو بحث می کنند، اما معتقدند تغییرات آب و هوایی و شکار انسان ممکن است در انقراض آنها نقش داشته باشد.
بقایای فسیلی ماستودون و ماموت در آمریکای شمالی نسبتاً رایج هستند. در اکتبر 2022، زوجی در آلاسکا پس از وقوع طوفان در این منطقه، یک استخوان استخوان ران بزرگ را در ساحل پیدا کردند. در ژوئن 2023، زنی هنگام راه رفتن در ساحلی در کالیفرنیا، دندان آسیاب ماستودون را پیدا کرد و اوایل این ماه، مردی یک عاج ماموت کلمبیایی به طول دو متر را در نهری در می سی سی پی پیدا کرد.
محققان از این بقایای فسیلی برای دستیابی به اکتشافات علمی جدید استفاده خواهند کرد. در اوایل تابستان امسال، دانشمندان از تکه ای از پوست خشک شده یخ زده یک ماموت پشمی 52000 ساله برای بازسازی ساختار سه بعدی DNA آن استفاده کردند. آنها همچنین از عاج های پشمی فسیل شده ماموت استفاده کردند تا نشان دهند که این موجودات کاتابولیسم را پشت سر گذاشته اند، دوره ای که در آن هورمون های تولید مثلی آنها افزایش می یابد.
asriran به نقل از بهارین