اولین روز از دوره «شکوه سینما» در روز یکشنبه 8 مهر 1403 هجری شمسی به دو جلسه با حضور سلیم اوچی کارگردان ترک و پرویز شهبازی کارگردان ایرانی اختصاص داشت. مدیریت این جلسات بر عهده کیوان کثیریان بود.
مستانی مهاجر مدیر رویدادهای سینما گلوری در ابتدا ضمن خیرمقدم به حاضرین ابراز امیدواری کرد که این نشست ارتباط فرهنگی خوبی برقرار کند. اولین جلسه از دوره آموزشی «شکوه سینما» با عنوان سینمای مستقل ترکیه و مختصات آن با حضور سلیم اوجی کارگردان ترکیه ای برگزار شد.
وی در ابتدای این نشست گفت: اصلی ترین دلیلی که مرا برای حضور در این نشست ترغیب کرد، ایجاد پل ارتباطی بین سینمای ایران و ترکیه بود. سینمای ایران بسیار عمیق است و ما همیشه آن را در ترکیه دیده‌ایم. ایران یکی از کشورهایی است که تغییراتی ایجاد کرد و در تاریخ سینما تاثیر گذاشت.
اوجی ضمن ابراز خرسندی از نمایش فیلمش در نشست «شکوه سینما»، آن را رویدادی ویژه دانست و گفت: این فیلم یکی از اولین جاهایی است که فیلم «در راهرو» نمایش داده می‌شود او که کارش را با موسیقی شروع کرد، گفت: من فیلم کوتاه را خیلی دوست دارم این نیست که فقط یک چیز را از اکران سینما یاد بگیریم.
این کارگردان با اشاره به شرایط ساخت اولین فیلم کوتاه خود گفت: سینما چیزی است که در حین انجام آن یاد می گیرید. من فیلمنامه را نگه نداشتم و فیلم را تهیه کردم. اولین فیلم من به جشنواره فیلم مونترال رفت. خیلی خوشحال شدم. و سپس فیلم وارد ونیز شد. فیلمی که با کمترین هزینه تولید شده بود، از آب در آمد. این مشکل جسارت مرا چندین برابر کرد.
وی ادامه داد: بعدها ترجیح دادم سینما و مخاطب خودم را داشته باشم. دوست دارم زندگی واقعی مردم را در سینما نشان دهم. من شخصیت های سیاه و سفید را دوست ندارم. از آنجا که من عاشق زندگی واقعی هستم، شخصیت های خاکستری اولویت من هستند.
سلیم اوجی در بخشی دیگر از این نشست گفت: باید تجربیات خود را جمع آوری کنید; برای من سینما مجموعه ای از زندگی است. من به دنبال شخصیت هایی می گردم که از آنها شخصیت ها را قرض بگیرم. کارگردان باید به این سوال پاسخ دهد که چرا باید فیلم بسازم؟ به خودت در آینه نگاه کن
این کارگردان درباره سینمای عباس کیارستمی گفت: زمانی که در سینما طبق دستور پیش می رفتند، عباس کیارستمی ریسک کرد و شخصیت های واقعی را جلوی دوربین برد. پس از او راه جدیدی در سینما گشوده شد. نوری بیلگه جیلان نیز این جریان را در سینمای ترکیه ایجاد کرد.
دومین جلسه از دوره «شکوه سینما» با عنوان «ایجاد جو در سینما» با حضور پرویز شهبازی برگزار شد. وی در ابتدای این نشست با اشاره به اهمیت فضاسازی در سینما، خاطرنشان کرد: گاهی فیلم هایی با سناریوی خوب و کارگردانی بی نقص تولید می شود و از نظر فنی هم خوب هستند اما اینطور نیست. فیلمی که دوستش داریم و تاثیر دارد. این اثر فاقد فضایی است.
شهبازی گفت: فیلمنامه نویس فضای فیلم را می شناسد. اگر کارگردان فردی غیر از فیلمنامه نویس باشد، باید بودجه را با فضایی که می خواهیم تطبیق دهیم. نمی توان انتظار داشت فضای مورد نظر ارزان ساخته شود. بودجه فیلم شماره یک است. زیرا تعداد جلسات عکاسی برای ایجاد فضای مناسب افزایش می یابد. علاوه بر این، شما نمی توانید بازیگرانی را که می خواهید با بودجه کم بدست آورید. در صورت نیاز به سفر و تجهیزات ممکن است نتوانید از پس هزینه برآیید و به فضای فیلم لطمه بزند.
وی در بخشی دیگر از این دوره آموزشی خاطرنشان کرد: موضوع دیگری نیز وجود دارد و آن زمان فیلمبرداری است. منظورم این است که چه فصلی و چه زمانی فیلمبرداری می کنید؟ علاوه بر این، برخی از صحنه ها باید در زمان های خاصی ضبط شوند. مشکل برخی فیلم ها با فضای نامناسب لوکیشن است. مکان باید بر اساس حال و هوای شخصیت انتخاب شود. سایت باید حاوی نامه باشد.
این کارگردان در بخشی دیگر از سخنان خود گفت: باید نموداری تهیه شود که نشان دهد چه مقدار از فیلم در نماهای داخلی و چه میزان در نماهای بیرونی فیلمبرداری شده است. در انتخاب دوربین باید بسیار دقت کرد. موضوع بعدی لنز است. باید بدانید به کدام ترکیب لنز نیاز دارید.
در خاتمه فیلم در گذر زمان با حضور کارگردان آن سلیم اوجی به نمایش درآمد.
شهبازی در پاسخ به سوال یکی از شرکت کنندگان در مصاحبه که از او پرسیده بود با توجه به تغییر شرایط و پوشش جامعه چگونه سعی می کند فضای رئالیستی را در آثارش حفظ کند، گفت: فکر می کنم فیلم نمی سازم. بدون اجازه از نظر سنی حوصله ام سر رفته، فیلم زیرزمینی ندارم و همچنین دوست ندارم برای بیرون فیلم بسازم و به من گفتند تنکیو را هم دوست ندارم. . سعی می کنم اینجا بمانم و نظرات مخاطبان را ببینم.
وی افزود: معتقدم باید فیلم هایی بسازیم که مناسب همه و البته در راستای فکر و اندیشه ما باشد و در خدمت سرمایه و فضای فکری مخاطب نباشد. افراد زیادی در کشور ما کار می کنند.
شهبازی همچنین در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر اینکه چگونه پیش از این «نفس عمیق» به عنوان یک فیلم پرمخاطب برای نسل جوان شناخته می شد و به عنوان یک فیلم کالت شناخته می شد، در حالی که شاید نسل جوان فعلی اصلا فیلم را ندیده باشند، آیا خودشان این فیلم را دیده اند؟ وی گفت: آن سال ها نمی دانستم «نفس عمیق» را می سازم اما با دقت کارم را انجام دادم. فکر می کنم اگر یکی می نشست و می گفت می خواهم فیلم پرفروشی بسازم، این کار را نمی کرد، چون «هامون» ساخته شد. حقیقت این است که گاهی اوقات شما برنده یک فیلم می شوید.
وی ادامه داد: اگر مریم بلیزبان برای فیلم «نفس عمیق» تست بازیگری نمی داد، «نفس عمیق» این چیزی نبود که الان هست و برای سایر بازیگرانش هم همین طور بود. اتفاقاتی می افتد که قابل پیش بینی نیست. در فیلمسازی هم همینطور است، گاهی همه کارها را درست انجام می دهید، اما کارها خوب پیش نمی رود و نمی دانید چرا. با این حال نمی خواهم بگویم «نفس عمیق» چندان برایم طرفدار ندارد، اما «دربند» را خیلی دوست دارم.
همچنین ابراهیم حقیقی، پارسا پیروزفر، فرشتی صدر ارفعی، پژمان بازغی، حمید کاملی، مرجان اشرف زاده، مرجان شرمحمدی، مهرداد غفارزاده، کاوه سجادی حسینی، لیلا نخدی‌باری، هجی‌هاه‌آهار، درناز، ماجد . نوروزی، کامیار محسنین، شبنم قربانی، نفس بازغی، علیرضا اخیکراد، حنیف سرفری، سودابه خسروی، حسن مصطفوی، حسین اکبری، مونا احمدی، سها نیاستی از جمله هنرمندانی بودند که در اولین روز این مراسم به همراه هنرجویان و هنرجو حضور داشتند. دوستان
